Na twee weken lopen, het oude lichaam afbeulen met een rugzak van 17 kilo en op de harde grond slapen, inmiddels weer bij SMAHK en Orfeus aan het werk.
Maar lekker om op Dartmoor in storm en regen, en letterlijk in de wolken verdwaald te raken om dan met behulp van kaart en kompas terug te kunnen keren naar een herkenbaar pad. De tweede week bij mooier weer langs de prachtige kust van Devon gelopen. Uiteraard zijn daar ook gedichten ontstaan.

verstoken van wat het de mens
in eigen omgeving ontbeert

ook hier

de landkaart in een waterdicht foedraal
het kompas
met hoe je ook loopt de naald in het noorden

roestige varens
en pijpenstro
op een diepere grond van graniet

de kille verdikkende mist
is een cyclisch obstakel in herfstig moeras

belemmert de oriëntatie

zijnsonbekwaam in de wereld geworpen
word ik door humaan genoom
gedreven mijn weg te vervolgen

een willoze mot
die uiteindelijk blind naar het licht vliegt

© 2013, Adrie Krijgsman