Dit gedicht verscheen tweetalig bij het reizende kunstproject bestbefore.nu – 2011-2012, waar een geluids-(kunst)installatie onderdeel van uitmaakte.

Rien ne va plus, 2008 (Engelstalige versie)
[audio:http://www.adriekrijgsman.nl/audiobestanden/Adrie_Krijgsman_Rienne_Va_Plus.mp3]

gokkend
op de snelste schaamteloze benen
drieduizend meter dames
bij de tussentijd

uit hellenistische stilte
de heren in hun worstelpakjes
in de worstelperken
schreeuwen

springen zwetend in zicht

niks voor mij

nu ik de druipende atleten zie
in het aftastend oog van de geldwolf
homo homini ¹

hoogconjunctuur staat al klaar voor de afsprong
van verrijking diep in verlies

hersenbloedende moeder sterft tussen nieuwe geliefden
zwervend
tot wasdom gevoed

en wat nog ongebruikt is
glimlachend aan minderen bedeeld

bij voedselbanken

knoppen op de Kronos ²

door warmtedruk en streling van de wind ontloken

tot lentemeisjes

no fairer maidens ever …

stappen zomaar
uitgevouwen uit hun dromen
met honingzachte plooien in hun huid
op de lens

de lenden likkend van ruilzout
van salmiakdrop en vissermansvriend
rondgespoeld door de tong
langs sensuele binnenwang en nat verhemelte
glanzende lippen

dan plotseling maniakaal
de noordelijke tanden
in het warme
arme zuidvlees zettend

zachtjes het wier dat neerhangt van de schedelhuid
wegschuivend achter het oor

for a few dollars more

in een kamertje boven het stamcafé

de falende herkenning
waar liederlijk de grauwe ouderdom
met ribbelnagels zijn dagen slijt
en bierviltjes verslindt

wind
waarin de bomen
hun geschiedenissen schrijven
van alles wat over zee

naar zware werkgelegenheid
en knokkelkoorts in de koloniën

kerstenend wapengekletter
verborgen traumatische tongval
van de Untermensch

windstilte in het hoofd van Jonathan
en Jozef die geen molenwiek meer weert

in dit bloedwarme uur
de vertroebelde diepte van perspectief

in tropennacht de sterren tellend
de flamboyante
die vielen

het systeem kruimelt ineen
behoudzucht toont nu haar tanden

tot de tanden bewapend wel
maar los door parodontitis

een plat darwinisme kraait koning
onder nieuwe predatoren

verwekt in de dans
weer het nieuwe
tot slachting geboren productievlees

rotatie van Rossi ³

met zelfontbranding van geld
voorspelt een systeemval

en in halfduister de stemmen
nog overtuigd van onbegrensd gewin

klinken
door blikmuziek ondersteund
uit het mobiele speeltje
de liederen van verlokking
met al maar meer hebzucht
en liefdeloos

later in de nacht het zwak lantarenlicht
en de herinnering
aan troostende tropische ritmes

avondkoelte
dit mes van staal in de stad
waarop zich de oerkreten werpen
van straalbezopen marktsegmenten

de lessen geleerd:
geluid plant zich voort

verzekering nu geldelijk verstoord
in de toevaart naar het oosten
de hoerige

de vuurtoren aan rechterhand
en links het havenlicht
lokkend

zij draait het oog naar boven
klimmende rook
jaren ook

dag na dag wordt bij haar aangeland
geladen
gelost
en sjouwt zij wantrouwen in bed

tot zij zich ordonneert
tot rust

een hek van roestig prikkeldraad
kust zij dwars door de bossen

een grenslijn
een afgebakende ouderdom
als beveiligd gebied

haar kleinkind ziet zij niet
vertrapt het herfstblad – achteloos
verwondt haar trotse bronshuid

waar ook ten zelve
tegen het leven gekeerd

blut

in monetaire tijdsdruk
en in zijn beperktheid
de snelle verwerping van alternatieven

ingebed en tot geheel gesmeed
in coherente theorieën
de speculatieve
de sentimentele
angstopwekkend tot het volk gericht

in tijden van vertrutting en versmalling
van ieder zijn ding
in de versimpeling
uitgesmeerd over ons allen

opheffing

ontkenning

deponeren wij ons geestelijk bezit
bij vuilnisbanken

en vragen in crisis de staat
van genade
om genade

zij spreken in
en spreken zich uit
met een woord als urgentiesystematiek

het woekerende schrift
in deconstructie geuit
tijdens persconferentie

bescheiden stemgeluid

omdat er een vals proces wordt gestart
met veranderde regels
politiek opportuun

dan valt de nacht in
duisternis doordrenkt het verschuivende denken

de stichting ‘Consumenten zonder Grenzen’
beschermt in enclaves
de massa’s gedupeerden
‘we have people anywhere’

de ecotoerist gokt op eerwraak

in het Casino Royale
trek ik haastig mijn lege broekzakken uit

———————

1 Plautus, Lupus est homo homini (de ene mens is voor de andere een wolf)
2 Kronosheuvel in Olympia: Kronos (Gr. myth.) verslond zijn kinderen, behalve Zeus.
3 Guido Rossi, Il Mercato D’Azzardo, 2008

© Adrie Krijgsman, oktober/november 2008