Een mooie samenwerking, het maken van een gedicht bij een schilderij van Gea Zwart.
En dat terwijl ik over het algemeen niet zo van praatjes bij plaatjes houd, of andersom.
In geïllustreerde dichtbundels is de meerwaarde van de combinatie tekst en beeld vaak ver te zoeken vind ik, al zijn er daarop wel positieve uitzonderingen, zoals bijvoorbeeld de bundel Dood Hout van Albert Bontridder, met illustraties van Corneille.
Dit keer heb ik mij laten verleiden en ben zeker tevreden met het resultaat van de combinatie. Zowel schilderij als gedicht zijn sterk genoeg om zelfstandig door het leven te gaan, wat voor mij ook een voorwaarde is.
Meer over het project Poëzie en Kunst op de Facebook-pagina.
Laat een reactie achter