In augustus 2015 ben ik evenals vorig jaar weer naar het prachtige Noorwegen geweest. Om in de bergen te lopen, maar ook om (aanzetten tot) gedichten te schrijven, want de lege landschappen en contemplatieve, filosofische gedichten lijken voor mij goed samen te gaan.

NOODRANTSOEN

een jonge vrouw nabij een picknickplaats
staat in de wind het haar
met ochtendzon te tooien

een peuter kruipt rond in het gras

vanuit het gebergte loop ik omlaag
naar het vlak van toereikende grond

met eeuwen van geslepen steen
trekt melkgekleurde stroom
een lubricant spoor door het dal

het water krult op voor een rotsblok
tot stilstaande golf

ter plaatse

en onder verlangen bedolven
kolf ik haar borsten

sla voeding als noodrantsoen in

en regel al meteen een restauratie
van mijn eenzame beleving

mijn tocht naar gesteenten
met korsten van mos

© 2015, Adrie Krijgsman