Gisteren verdedigde Tine Wilde (beeldend kunstenaar en taalfilosoof) haar dissertatie ‘Remodel[l]ing reality’, Wittgenstein’s übersichtliche Darstellung & the phenomenon of Installation in visual art.

Het onderzoek van Tine Wilde sluit nauw aan bij de Kunst en Filosofie van Kunstcentrum DeFKa in Assen. Ook heeft zij bij DeFKa al eens (17 april 2005) een lezing gegeven over dit thema.

Het proefschrift van Tine Wilde bestaat uit een onderzoek naar Wittgensteins notie van übersichtliche Darstellung in combinatie met het fenomeen installatie in de beeldende kunst. In zeker opzicht geven beide een helder overzicht op een bepaald gedeelte van onze complexe wereld, maar de aard van dat overzicht verschilt. Alhoewel ze allebei kennis genereren, levert de filosofie met Wittgensteins notie een overzicht van hoe bepaalde dingen voor ons vaststaan, terwijl de installatie een onverwachte, verrassende invalshoek laat zien.
De neiging van de mens om te vergeten en de dubbelzinnigheid van alledag staan in een dynamische relatie ten opzichte van elkaar. In deze ‘reflexieve dynamiek’ hermodelleren we voortdurend onze werkelijkheid. Hulpmiddelen die ons daarbij ten dienste staan, zijn onze creativiteit en onze verbeeldingskracht. In keuzes en oplossingen laten we zien welke aspecten van de werkelijkheid we belangrijk vinden en hoe we deze waarden communiceren. Tine Wilde komt met haar onderzoek tot een nieuw perspectief op de installatiekunst en een andere kijk op Wittgensteins notie van übersichtliche Darstellung. Haar proefschrift werd uiteindelijk een zogenoemd InstallatiePakket gecombineerd met een aantal uitgevoerde kunstwerken.
De verdediging van haar proefschrift werd voorafgegaan door een ‘promotieperformance’.

In de promotiecommissie hadden zowel hoogleraren als kunstenaars zitting. Onder hen ook de Engels/Amerikaanse kunstenaar Liam Gillick, van wie vorig jaar nog werk in Assen te zien was tijdens het Project Franchise waarin DeFKa participeerde. De promotor was prof. dr. M.J.B. Stokhof.

De belangstelling vanuit de kunstwereld, voor een promotie waarin kunst en filosofie samensmelten was wat mij betreft zeer magertjes. Misschien omdat de kunstwereld het cultureel ondernemerschap te hoog in het vaandel heeft staan? Wat levert het mij op? Wat moet ik als kunstmanager met filosofie? Kortom, het is geen thema dat bijdraagt aan de vluchtigheid van de kijkcijfers. Dat zal ook niet de bedoeling van Tine Wilde geweest zijn. En misschien is het ook beter zo; voortschrijdend inzicht en verdieping staan immers haaks op massaliteit.